16 lutego 2015

Rach ciachowy cykl filmowy: "W każdą środę" (1966)

      

     
       Pierwszy wpis, po dłuższej przerwie traktuję jak rozgrzewkę, dlatego dziś będzie łatwo, szybko i przyjemnie. Zaczynamy, a raczej kontynuujemy rach ciachowy cykl filmowy.
      Jednak zanim przejdę do recenzji chciałam napisać o podziale jaki stosuję względem filmów z okresu lat 50-60tych. Mianowicie dzielę je na filmy, które są zwyczajnie dobrym kinem oraz filmy średnie i fatalne, których było wówczas BARDZO dużo, ale warto je obejrzeć ze względów kostiumowych bądź estetycznych. Od kilku lat buduję listę filmów do obejrzenia, z której sukcesywnie staram się wykreślać kolejne pozycje. Jej zawartość jest wynikiem kompletnego przypadku, ale idąc moim tokiem myślenia, każdy stary film jest wart obejrzenia. Czasami bywa on zgubny w skutkach, ale najczęściej dzięki tej metodzie udaje mi się znaleźć perełki, na które nie wpadłabym sugerując się nazwiskiem danego reżysera czy aktora.

     Dziś pod lupę biorę film z 1966 roku, w polskim tłumaczeniu "W każdą środę". Jest to adaptacja Broadwayowskiej sztuki Muriel Resnik i Juliusa J. Epsteina granej w latach 1964 - 1966.
W rolach głównych grają: Jane Fonda, Jason Robards, Dean Jones.

" Młoda Fonda? Czemu nie? Jeszcze jej nie widziałam. ". 

 Jane Fonda

      Akcja kręci się wokół tematu zdrady małżeńskiej oraz kuriozalnych wydarzeń, które następują, gdy się chce ową zdradę zataić. Niby nic odkrywczego, ale pole do manewru jest. Po przeczytaniu krótkiego opisu, z lekką rezerwą i dość niskimi oczekiwaniami przystąpiłam do oglądania filmu. Jak się szybko okazało moje wątpliwości były częściowo bezpodstawne. Dlaczego częściowo? Jane Fonda całkowicie mnie oczarowała swoim talentem komediowym oraz urokiem osobistym. Wielkim zaskoczeniem była naturalność i lekkość z jaką potrafi zwyczajną czynność, czy sytuację przerodzić w coś zabawnego. Jej sposób gry z pewnością wyróżnia się na tle wielu "komediowych" aktorek okresu lat 60-tych, których talent kończył się na wyglądzie ( wcześniej wspomniane filmy, warte obejrzenia jedynie dla wrażeń wizualnych) . Główna postać jest zdecydowanie najmocniejszą stroną amerykańskiej produkcji. Zdarzenia, które przytrafiają się bohaterce nie są zaskakujące, ale dzięki jej obecności potrafią bawić. Film niewiele wykroczył poza moje średnie oczekiwania, ale spełnił swoje zadanie - umilił wolny czas.         
      "W każdą środę" jest lekką, prostą, zabawną komedią z małym wątkiem romantycznym. Zalicza się do filmów, które obejrzałabym drugi raz i bez obciachu poleciła znajomym. 

Tutaj powinien nastąpić koniec, ale nie mogłabym nie wspomnieć o dodatkowej kwestii - kostiumy.  Pojawiło się kilka strojów, które sprawiły, że serce mi zabiło szybciej, a w wypełnionej po brzegi szafie dojrzałam nagle więcej miejsca. Niestety znalezienie zdjęć z filmu graniczy z cudem, a screenshoty wychodzą okropnej jakości. Udało mi się wychwycić jeden strój:



Spódnica w obłędną, żółtą, szkocką kratę - choruję teraz na taką!
Ciekawym (niestety mało widocznym) dodatkiem, była wpięta 
w spódnicę, wielka agrafka.







Do zobaczenia! :)

9 lutego 2015

Powrót?

Witam po długiej przerwie! Pewnie nieliczne osoby, które kiedyś odwiedzały mojego bloga pomyślały, że zawiesiłam pisanie już na dobre. Przyznaję, że byłam podobnego zdania i sama siebie zaskoczyłam decyzją o przywróceniu go do życia. Przez jakiś czas zapomniałam nawet o jego istnieniu! Dziś przeglądając moje stare wpisy dochodzę do wniosku, że mam do niego sentyment.

Nigdy nie prowadziłam bloga z myślą o szerokiej grupie odbiorców. W zasadzie jest to coś, co powstało dla mnie z dopuszczeniem osób trzecich. Zawsze istniała mała chęć podzielenia się tym co buduje mój świat tęsknot, marzeń i inspiracji, ale na pierwszym miejscu jest to przechowalnia, do której zawszę mogę zajrzeć.
Jeśli ktoś tu trafi i uzna zawartość za coś interesującego czy wzbogacającego to dobrze. Jeśli ktoś tu trafi i uzna zawartość za nic nie wnoszący, bezużyteczny śmieć to też dobrze. Z takim założeniem będę sobie tutaj poczynać.

Tematyka pozostaje niezmienna. Będzie mniej chaotycznie i mam nadzieję, że systematycznie.
Do zobaczenia!

Macham do was! :)